حذف تعزیه‌خوان‌ها از فهرست بیمه؛
صندق حمایت از هنرمندان تلاش ۳۰۰ ساله را ندید
داوود فتحعلی‌بیگی از بی‌توجهی مسئولان به هنر ملی تعزیه گلایه کرد و همچنین مداحان را به استفاده از مرثیه‌های شناسنامه‌دار در ماه محرم و پرهیز از بکار گرفتن واژگان پیش‌پا افتاده؛ فراخواند.
داوود فتحعلی‌بیگی از حذف نام هنرمندان تعزیه از فهرست بیمه صندوق حمایت از هنرمندان و بکارگیری واژگان پیش پا افتاده در مرثیه‌های ماه محرم توسط مداحان گلایه کرد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، داوود فتحعلی بیگی ضمن اعلام این خبر و گلایه از مسئولان صندوق حمایت از هنرمندان اظهار داشت: صندوق حمایت درحالی تصمیم به حذف هنرمندان تعذیه‌خوان از فهرست افراد تحت پوشش بیمه گرفته است که دنیا نمایش ایران را با تعذیه می‌شناسد و ثبت جهانی شده است. در سایه بی‌توجهی‌های گسترده‌ای که در زمینه هنرهای نمایشی وجود دارد آیا زشت نیست دنیا تعزیه ایران را به رسمیت بشناسد اما در داخل با بی‌مهری مسئولان مواجه شود؟
وی به بی‌نتیجه ماندن پیگیری‌ها از طریق معاونت امور هنری و اداره کل هنرهای نمایشی اشاره کرد و گفت: همه می‌گویند درست می‌شود اما هیچ اتفاقی نمی‌افتد. اگر بعضی ارگان‌ها مثل وزارت علوم، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان میراثفرهنگی در زمینه تعزیه درست فعالیت نکنند امکان دارد این هنر از فهرست میراثجهان خارج شود.
این مدرس پیشکسوت؛ تعزیه را آبروی نمایش ایران دانست و خاطرنشان کرد: یک قرن از ورود تئاتر غربی به ایران می‌گذرد اما جهان تعزیه را به عنوان نمایش ایرانی می‌شناسد؛ حالا سوال این است مسئولان با کدام تعریف بیمه تعزیه‌خوان‌ها را قطع می‌کنند؟
کارشناس هنرهای نمایشی سنتی ایران هنرمند تعزیه را با مداح متفاوت دانست و افزود: الان مداحان بیمه هستند درحالیکه اگر مداح تمام اصول کار خود را رعایت کند که در بیشتر مواقع چنین نیست، تازه یک دهم توانایی تعزیه‌خوان به عنوان خواننده و نمایشگری که شمشیر می‌کشد و اسب‌سواری می‌کند را از خود نشان می‌دهد.
مدیر دفتر تئاتر آئینی و سنتی کشور به اصالت هنر تعزیه نسبت به مداحی اشاره کرد و گفت: متن تعزیه متعلق به ۳۰۰ سال پیش امروز در اختیار ما قرار دارد و می‌دانیم چندین قرن در کشور ریشه دارد پس چطور به خود اجازه می‌دهیم این افراد را نادیده بگیریم؟ افرادی که از سنین کودکی در روستاها و کوه‌ها و در سخت‌ترین شرایط مانند دوران پهلوی کار کردند تا این هنر امروز زنده بماند.
وی تصریح کرد: ای کاش مداحان از متن‌های با اصالت و شناسنامه‌دار استفاده کنند چون اشعار و مرثیه‌های تراز اولی در کشور وجود دارد. بعضی خودشان چند کلمه منظوم استفاده می‌کنند به تصور اینکه شعر است اما گاهی کلام این‌ها هیچ تفاوتی با کلام سطحی کوچه و بازار ندارد.
فتحعلی‌بیگی پاسخ حضرت زینب(س) به عبیدالله ابن زیاد را نمونه درخشانی دانست که نشان می‌دهد نباید در مرثیه‌ها از کلام کوچه و بازار استفاده کرد و اظهار داشت: حضرت زینب(س) در رابطه با واقعه کربلا می‌گوید «من جز زیبایی هیچ ندیدم و از خداوند تشکر می‌کنم که شهادت را نصیب جوانان ما کرد.» مگر می‌شود فرد عامی کوچه و بازاری چنین پاسخ عارفانه‌ای بدهد و نگاه وارسته‌ای به امور داشته باشد که ما در مرثیه‌سرایی‌ها کلمات پیش پا افتاده بکار می‌بریم؟
وی ادامه داد: قدرت کلام ایشان به قدری بوده که وقتی حضرت زینب(س) صحبت می‌کرده می‌گفتند گویی زبان امیرمومنان در کام ایشان می‌چرخد. شما ببینید چه شرح‌هایی بر نهج‌البلاغه نوشته شده و این کتاب چگونه امور را توصیف می‌کند.
این کارگردان در پایان بیان کرد: حال باید از سازمان میراثفرهنگی پرسید چرا فعالیتی در زمینه این هنر ملی انجام نمی‌دهد و چرا صندوق بیمه این هنرمندان را به رسمیت نمی‌شناسد؟!
