تشکلات صنفی کارگری هیچ حامی ندارند

یک فعال کارگری در خوزستان با انتقاد از بی‌توجهی کارفرمایان به ضرورت وجود نهادهای کارگری گفت: متاسفانه بسیاری از کارگرانی که برای پیگیری مطالبات کارگران در نهادهای صنفی عضو می‌شوند، به دلیل پیگیری حقوق کارگران ممکن است با خطر اخراج و یا عدم تمدید قرار داد از سوی کارفرما مواجه شوند.

«آقایار حسینی» با بیان اینکه این کارگران عضو تشکلات کارگری همانند شورا‌ها و نمایندگان در واحد‌ها هیچ حامی ندارند، افزود: در زمینه حمایت از نمایندگان کارگران در محیط کار و حتی برخی تشکل‌های صنفی بالا‌تر از کارخانه، خلاء قانونی وجود دارد و در حال حاضر هیچگونه حمایتی از نمایندگان کارگران نمی‌شود و بسیاری از کارفرمایان، نمایندگان کارگران را بعد از اتمام قرار داد از کار محروم می‌کنند.

او افزود: در چند سال اخیر فشار کارفرمایان برای ساکت کردن نهاد‌های کارگری بیشتر شده ودر اولین فرصت اقدام به تغییر عنوان شغلی ودر ‌‌نهایت اخراج آنان می‌کنند.

او گفت: صرف نظر از جلوگیری از پیگیری مطالبات کارگران، هدف کارفرما در نهایت تسلط بر نمایندگان صنفی است تا در مواقع لزوم برای کنترل فعالیتهای صنفی کارگران از آن استفاده کند.

به گفته وی با رواج و گسترش انعقاد قراردادهای موقت میان کارگران و کارفرمایان، پیگیری حقوق صنفی و به طور کلی حیات فعالیت تشکیلاتی کارگران با خطر جدی مواجه شده است.

حسینی در این زمینه تصریح کرد: به دلیل رواج قراردادهای موقت و نبود امنیت شغلی، قرارداد نمایندگان انتخابی کارگران در واحدهای تولیدی تمدید نمی‌شود.

این فعال کارگری در بخش دیگری از سخنان خود ادامه روند فعلی را موجب تحلیل رفتن تشکلات واقعی کارگران دانست و گفت: به جهت اینکه قانون از نمایندگان کارگری حمایت ویژه‌ای نمی‌کند آنان نیز در پی گیری مطالبات کارگران درصورتی که نظراتشان خلاف سیاست‌های مدیر عامل کارخانه باشد اخراج یا تهدید به اخراج می‌شوند.

دبیر خانه کارگر خوزستان در بخش پایانی سخنان خود با بیان اینکه وزارت کار و کانون شوراهای اسلامی کار متولی حمایت از این تشکل‌های کارگری هستند، افزود: اگر وزارت کار به طور جدی با این موضوع برخورد نکند در آینده‌ای نزدیک هیچ تشکل کارگری در واحد‌های مشمول قانون کار وجود نخواهد داشت.

به گفته وی تقویت امنیت شغلی کارگران، جلوگیری ازاخراج سلیقه‌ای کارگران، حذف اخذ سفته و انعقاد قرارداد سفید امضاء توسط برخی کارفرمایان خود لازمه ایجاد تشکل‌های مستقل کارگری است تا بتوانند در مقابل این ظلم‌های آشکار بیاستند.