یك فعال كارگری در اسلامشهر:
تشكل‌های دولت‌پناه به دامن جامعه كارگری بازگردند
چکیده: «تعدادی از تشکلات کارگری با سقوط به جدل‌های سیاسی، نهاد كارگری را به وسیله‌ای برای تأمین منافع شخصی و گروهی تبدیل كردند./ دولت‌ها بعد از چهار یا هشت سال نهایتا تغییر می‌كنند و پناه‌گاه امن و مناسبی برای تشكل‌های كارگری نیستند.»
دبیر خانه کارگر اسلامشهر با انتقاد از عملکرد ناصحیح تشکلات کارگری در ۸ سال گذشته خواستار بازگشت این تشکلات به جایگاه اصلی خود در دامان جامعه کارگری شد.
«حسن‌پور طالبیان» در این باره به ایلنا گفت: برخی تشکلات کارگری در دولت گذشته از وظیفه اصلی خود که پی گیری منافع کارگران است فاصله زیادی گرفتند و در طول این مدت به جای دخالت موثر در امور صنفی کارگران، با دخالت در امور سیاسی از مسیر اصلی خارج شدند.
او با بیان اینکه محور اصلی وظایف این تشکلات پی گیری حقوق صنفی کارگران است، افزود: در این میان تعدادی از تشکلات کارگری نیز پا را فراتر گذاشته و با سقوط به جدل‌های سیاسی، نهاد كارگری را به وسیله‌ای برای تأمین منافع شخصی و گروهی تبدیل كردند.
به گفته این فعال کارگری، امروز جامعه کارگری بیش از هر زمانی برای بیان و پی‌گیری مشکلات صنفی‌اش، نیازمند تشکل‌های واقعی است و از این تشكل‌هایی كه به هر دلیل ظرف سال‌های گذشته به آغوش دولت پناه برده بودند برای حفظ موجودیت‌شان باید به دامان جامعه كارگری بازگردند.
پورطالبیان در ادامه با اشاره به اینكه در دولت دهم شاهد موضع گیری‌های برخی تشکل‌های کارگری، خلاف منافع صنفی کارگران بودیم، اظهارداشت: متاسفانه در طول این سال‌ها به دلیل عملکرد ناصحیح برخی تشکلات کارگری، نه تنها امنیت شغلی و قانون كار به حاشیه رانده شد، بلكه به تبع ضعف این تشكل‌ها وضعیت اقتصادی کارگران نیز به مرور بد‌تر شد تا جایی که امروزه کارگران چیزی برای از دست دادن ندارند.
دبیر خانه کارگر اسلامشهر در خاتمه خطاب به کسانی که به عنوان نماینده صنفی کارگران خلاف منافع آنان عمل می‌کنند، گفت: دولت‌ها بعد از چهار یا هشت سال نهایتا تغییر می‌كنند و پناه‌گاه امن و مناسبی برای تشكل‌های كارگری نیستند. این تشكل‌ها اگر قصد حیات بیش از هشت سال را دارند ناچارند كه به ریشه و خاستگاه خود رجوع كنند.
