با پژوهشی در جهاد دانشگاهی استان البرز مشخص شد:
افراد اندیشناک در مسیر اهداف زندگی خود دچار اختلال خلقی درجاماندگی می‌شوند
بر اساس مطالعات انجام شده؛ هنگامی که افراد به اندیشناکی می پردازند، مشکل خود را غیر قابل حل و تحمل ناپذیر ارزیابی می کنند/بین افراد اندیشناک و غیر اندیشناک، از نظر خطای درجاماندگی، تفاوت معناداری وجود دارد/بین دو جنس، زن و مرد از نظر خطای درجاماندگی، تفاوت معناداری وجود ندارد/
ایلنا: طرح پژوهشی مقایسه انعطاف‌ناپذیری شناختی و سبک‌های حل مسأله در دانشجویان اندیشناک و غیراندیشناک، از سوی پژوهشگران معاونت پژوهشی جهاددانشگاهی واحد استان البرز تدوین شد.
به گزارش ایلنا در کرج، اعظم نوفرستی، مدیرگروه پژوهشی علوم شناختی این واحد، در توضیح این طرح پژوهشی گفت: پژوهش حاضر به منظور مقایسه انعطاف ناپذیری شناختی و راهبردهای حل مسأله در دانشجویان اندیشناک و غیر اندیشناک و بررسی نقش جنسیت و تعامل آن با متغیرهای اصلی پژوهش انجام گرفته است.
وی با ارائه تعریفی از ویژگی اندیشناکی در افراد، افزود: اندیشناکی ویژگی شناختی اختلالات خلقی است، همانطور که نگرانی، ویژگی شناختی اختلالات اضطرابی است. فردی که تنها می‌نشیند و درباره اینکه چقدر خسته و بی‌‌انگیزه شده است، فکر میکند یا درباره علایم و نشانه‌‌هایی که در شغلش مداخله می‌كند، نگران است و به گونههای منفعل تمام رویدادهای بدی که در زندگیش رخ داده و باعث افسردگی او شده است را مرور میکند، مواردی از اندیشناکی است. این افراد به علل و پیامدهای افسردگی خود می اندیشند و بیشتر وقت خود را به این قضیه معطوف می‌کنند که چه احساس بدی دارند.
نوفرستی ادامه داد: مطالعه‌ها نشان داده است، هنگامی که افراد به اندیشناکی می پردازند، مشکل خود را غیر قابل حل و تحمل ناپذیر ارزیابی می‌کنند. لذا برای یافتن راه حل‌های بهتر و موثرتر تلاشی نمیکنند و درنتیجه راهبردهای حل‌مسأله آن‌ها آسیب دیده و در حل مشکل خود شکست میخورند.
مدیر گروه علوم شناختی جهاددانشگاهی واحد استان البرز با اشاره به جامعه آماری این طرح یادآور شد: این طرح بین دانشجویان دختر و پسر دانشگاه‌های صنعتی‌شریف، تربیت مدرس، علامه طباطبایی و دانشگاه‌تهران در مقاطع تحصیلی کارشناسی و کارشناسی ارشد انجام گرفت.
وی خاطرنشان کرد: در مرحله اول نمونه گیری به صورت خوشه‌ای و از چهارصد تن از دانشجویان انجام شد و در مرحله بعد60 تن از این افراد که افسرده نبودند از طریق نمونه گیری در دسترس انجام شد.
نوفرستی در پایان با اشاره به یافته‌های این پژوهش گفت: یافته‌های به دست آمده از این پژوهش نشان می‌دهد که بین افراد اندیشناک و غیر اندیشناک، از نظر خطای درجاماندگی، تفاوت معناداری وجود دارد و با توجه به میانگین های دو گروه، افراد اندیشناک نسبت به افراد غیر اندیشناک خطای درجاماندگی بیشتری نشان می‌دهند. همچنین نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که بین دو جنس، از نظر خطای درجاماندگی، تفاوت معناداری وجود ندارد. تعامل بین جنسیت و اندیشناکی نیز تفاوتی را در ایجاد خطای درجاماندگی به وجود نیاورده است.
