شناسایی روستای ۵ هکتاری ۶۰۰۰ ساله درفارس
گمانه‌زنی‌های باستان‌شناسی در تل پای دره کامفیروز (تل قلعه) شهرستان مرودشت به شناسایی روستای ۵ هکتاری ۶۰۰۰ساله مربوط به دوران فرهنگی لپویی منجر شد.
به گزارش ایلنا، فضل‌الله حبیبی سرپرست گروه باستان‌شناسی با اعلام این خبر افزود: پس از بررسی سطحی و گمانه زنی‌ها در اطراف محوطه پای دره کامفیروز و تهیه نقشه توپوگرافی یک تپه اصلی (احتمالا قلعه) و آثار یک آسیاب مربوط به دوره سلجوقی نیز شناسایی شد.
این باستان‌شناس دلایل اصلی گمانه زنی را گسترش آزاد راه شیراز- اصفهان به حریم تل پای دره، و همچنین عبور جاده اصلی شیراز به کامفیروز از بخشی از محوطه در سالهای قبل و عبور لوله گاز به بخش کامفیروز اعلام کرد.
حبیبی افزود: برای تعیین عرصه و پشنهاد حریم حفاظتی تل پای دره، تهیه نقشه توپوگرافی از محوطه باستانی و انتخاب و اجرای گمانه‌های آزمایشی، و شناخت دوره‌های مختلف تل پای دره با توجه به یافته‌های فرهنگی مد نظر نظر قرار گرفت.
به گفته وی، ۷ گمانه ۱ در ۱متر و ۲ گمانه ۲در ۲ متر در محدوده این محوطه باستانی ایجاد و یک تپه به ابعاد ۷۰ در ۶۰ متر که احتمالا آثار یک قلعه مربوط به دوره سلجوقی است نیز شناسایی شد.
حبیبی گفت: در شمال تپه اصلی (تپه اسلامی) که پس از خاکبرداری شرکت گاز استان فارس آثاری مربوط به دوران مس وسنگ جدید در آن دیده شد گمانه زنی انجام گرفت و یافته‌هایی مربوط به فرهنگ لپویی متعلق به هزاره چهارم پیش از میلاد (دوره روستا نشینی جدید) شناسایی شد.
این باستان‌شناس افزود: گمانه زنی‌های انجام شده حکایت از یک روستای بزرگ تقریبا ۵ هکتاری مربوط به دوران فرهنگی لپویی و یک تپه اصلی (احتماالا قلعه) و آثار یک آسیاب مربوط به دوره سلجوقی در محوطه پای دره دارد.
وی با اشاره به شناسایی یک کف شفته ریزی مربوط به فرهنگ لپویی گفت: در بخش شرقی تپه اسلامی به آثار کف سکونتی مربوط به دوره سلجوقی برخورد کردیم و همچنین در قسمتی شمالی تل پای دره یک زباله دانی مربوط به دوره لپویی شناسایی شد.
به گفته این باستان‌شناس بررسی‌ها و گمانه زنی انجام گرفته در تل پای دره سفال‌های دوره فرهنگی باکون الف و همچنین سفال‌های دوره بانش قدیم شناسایی شد.
او افزود: با توجه به تقسیم بندی این دوره فرهنگی پیش از تاریخ فارس یعنی دوره لپویی توسط ویلیام سامنر آمریکایی به سه فاز دوره باکون/ لپویی، لپویی میانی و لپوی/بانش، قدمت آن به حدود ۳۴۰۰ تا۳۹۰۰ پیش از میلاد می‌رسد.
سرپرست گروه باستان‌شناسی تله پای دره در گفت‌و‌گو با خبرنگار سایت پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری افزود: با مطالعه یافته‌ها فرهنگی شناسایی شده در تل پای دره به نظر می‌رسد بخشی وسیعی از این محوطه متعلق به سه فاز دوران لپویی باشد که امید است در آینده بتوانیم در این محوطه توالی دوره‌های استقراری را بطور مشخص تری شناسایی و فرایند گذار از دوره باکون به دوران لپویی و همچنین فرایند گذار از دوران روستا نشینی به دوران آغاز شهرنشنی را مورد مطالعه قرار دهیم.
برنامه گمانه زنی به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم تل پای دره بخش کامفیروز با دوقسمت مجزا ودو دوره استقراری اصلی که درسال ۱۳۸۵ثبت ملی شده است با مجوز رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری صورت گرفت.