یکی از دختران شاغل در کافی شاپ؛
سالم و از راه حلال زندگی می‌کنم
با توجه به اینکه اغلب کارکنان کافی شاپ‌ها بیمه نیستند، توقع داشتم اگر مسئولی قرار است در مورد اشتغال در کافی شاپ‌ها اظهار نظری کند، درباره این گونه مسائل و بهبود شرایط کاری ما باشد، که زندگی خود را از راه‌های سالم و با تلاش برای رسیدن به اهدافمان می‌گذرانیم.
یکی از دختران شاغل در کافی شاپ ضمن اشاره به شرایط کار خود و دلیل انتخاب آن تاکید می‌کند که از مسولان توقع داشته به جای ممنوعیت اشتغال زنان در کافی شاپ‌ها در جهت بهبود شرایط بیمه و کاری آنها اقدام کنند، نه آنکه آنها را از داشتن یک معاش سالم محروم کنند.
«مرضیه» ۶ سال است که در کافی شاپ‌های شهر تهران مشغول به کار است وی که دانش آموخته رشته علوم اجتماعی از دانشگاه علامه طباطبایی است، ورود خود به این شغل را در گفتگو با خبرنگار ایلنا، این گونه تشریح می‌کند: زمانی که در نوبت شبانه، در دانشگاه پذیرفته شدم و به تهران آمدم پس از گذشت مدتی تصمیم گرفتم، برای پرداخت هزینه تحصیل و خوابگاه مشغول به کار شوم.
وی ادامه داد: با توجه به اینکه معمولا کلاس‌هایم صبح و تا قبل از ساعت ۴ برگزار می‌شد، نمی‌توانستم در مکانی اداری شغلی پیدا کنم، بنابراین با توجه به ساعت‌های فراغتم که عصر‌ها و روزهای پنجشنبه و جمعه بود، کافی شاپ‌ها و رستوران‌ها گزینه‌ای مناسبی برای من بودند و در بسیاری از کشور‌ها نیز بسیار معمول است که دانشجویان برای انجام کار‌های پاره وقت چنین کاری را انتخاب کنند.
مرضیه ادامه داد: بنابراین به یکی از کافی‌شاپ‌ها مراجعه کردم و ساعت‌های فراغتم را به آنها گفتم، و با توجه به اینکه بیشتر حجم کاری کافی شاپ‌ها در روزهای پنجشنبه و جمعه است با استقبال رو برو شدم و کار خود را در آنجا آغاز کردم.
وی با اشاره به اینکه پس از گذشت مدتی به این شغل بسیار علاقه‌مند شدم، افزود: دوره‌هایی را نیز در این زمینه دیدم و در کار خود بسیار پیشرفت کردم به صورتی که اکنون پس از گذشت حدود ۶ سال از سمت «سالن‌کاری» به «مدیریت داخلی» ارتقا شغلی پیدا کردم و حتی تصمیم دارم اگر بتوانم برای ادامه تحصیل در همین رشته در دانشگاه‌های خارجی به تحصیل بپردازم.
مرضیه گفت: پس از اتمام دانشگاه نیز برای تکمیل دوره‌های علمی و فراگیری زبان آلمانی ناچار شدم در تهران بمانم، زیرا این دوره‌های آموزشی در شهر ما ارائه نمی‌شوند. در آن زمان با ۵ میلیون تومان پول پیش و ۲۵۰ هزار تومان اجاره ماهیانه خانه کوچکی را اجاره کردم و در اوقات فراغتم نیز همچنان به کار در کافی شاپ مشغول بودم.
وی با اشاره به افزایش شدید قیمت‌های خانه و خرج زندگی در سالهای اخیر اظهار کرد: هرچند که به این کار علاقه دارم اما از طرفی دیگر هم این کار برای من به یک ضرورت تبدیل شده است. اکنون دیگر هیچ خانه‌ای با اجاره کمتر از ۵۰۰ هزار تومان پیدا نمی‌شود، بنابراین بسیار بیش از پیش کار می‌کنم.
مرضیه ضمن تشریح شرایط کار در کافی‌شاپ‌ها گفت: با توجه به اینکه اغلب کارکنان کافی شاپ‌ها بیمه نیستند، توقع داشتم اگر مسئولی قرار است در مورد اشتغال در کافی شاپ‌ها اظهار نظری کند، درباره این گونه مسائل و بهبود شرایط کاری ما باشد، که زندگی خود را از راه‌های سالم و با تلاش برای رسیدن به اهدافمان می‌گذرانیم.
وی در پاسخ به اینکه آیا در این مدت با مشکلات اخلاقی از سوی مشتری‌ها و یا کارفرما روبرو شده است یا خیر، گفت: من همواره در مکان‌هایی کار کردم که موازین اخلاقی در آن رعایت می‌شده و معمولا کارکنان لباس‌های فرم شامل مقنعه، مانتوی بلند و پیشبند داشته‌اند.
مرضیه اظهار کرد: در این ۶ سال به رغم اینکه کارم را دوست دارم و افتخار می‌کنم که سالم و از راه حلال زندگی می‌کنم، اما همیشه به خاطر این ممنوعیت با فشار و استرس کار کردم و اکنون نیز احساس می‌کنم که با این اظهار نظر فشار کار برایم بسیار بیشتر شده است.
