کمیسیون صنایع فقط به فعالیت های اجتماعی می اندیشد

محمد رضا نجفی منش عضو هیات مدیره انجمن قطعه سازان خودرو در واکنش به صحبت هایی که در چندین روز اخیر از طرف نمایندگان مجلس نسبت به مصوبه شورای رقابت در مورد قیمت گذاری خودروها بیان شده گفت: در روزهای اخیر اوج مصاحبه های اعضای کمیسیون صنایع در جامعه مطبوعاتی اتفاق افتاده است.

به گزارش ایلنا، هرچند به عنوان نمایندگان مردم و عضو کمیسیون صنایع انتظار حمایت از صنعت از آنها می رود ولی انگار امروز کمیسیون صنایع به کمیسیون اجتماعی تبدیل شده و این نمایندگان به دنبال آنند که اجتماع را با خود همراه کنند.

وی افزود: لذت اینکه، کاهش قیمت برای رفاه مردم را بخواهیم از لذیذترین جاذبه‌های رسانه‌ای است چرا که همه موافق کاهش قیمت اند و کسی که اینگونه مطابه می‌کند قطعا انسان ویژه‌ای است. اما باید توجه داشت آیا کاهش قیمت با ضرر تولید کننده، در آخر به نفع مردم است. ساده شده این موضوع این گونه است که با ادامه ضرر دهی خودروسازان آنها همانند صنعت نساجی دچار ورشکستگی می شوند و خیل عظیمی از پرسنل این دو شرکت خودروساز و شرکت‌های قطعه‌ساز به جمع کسانی که نامه برای نمایندگان می‌برند تا در یک اداره دولتی جایی برای آنها دست و پا کند می‌پیوندند.

عضو هیات مدیره انجمن قطعه‌سازان خودرو ضمن یاد آوری به نمایندگان مجلس مبنی بر اینکه هم اکنون گره‌های کوری که ایجاد می‌شود به دست صنعتگران گره گشایی می شود گفت: کاش کمیسیون صنایع زودتر برای حل مشکلات صنعتگران حرکتی می کرد تا به افزایش قیمت مجبور نشوند.

وی افزود: موارد زیر خواسته های است که از کمیسیون صنایع انتظار پیگیری می رفت ولی هیچ ندیده ایم حرکتی که قابل تقدیر باشد.

۱ - سود تسهیلات بانکی که میانگین نرخ جهانی آن ۵/۲ الی ۵ درصد است در ایران ۲۵ الی ۳۰ درصد است.

۲ - نرخ بیمه تامین اجتماعی میانگین نرخ جهانی ۱۰ الی ۱۳ درصد و در ایران ۳۰ درصد است.

۳ - تعطیلات سالیانه در ایران درمقایسه بامیانگین جهانی یکی از بیشترین تعطیلات است لذا صنعتگران یک سوم سالی را که حقوق می دهند کار نمی بینند.

۴ - در قانون کار حقوق کارفرما رعایت نشده ولی جسارت انجام آن به نفع تولید نیاز به همت وحمایت نمایندگان کمیسیون صنایع دارد که تا به حال هیچ اقدامی انجام نداده اند.

۵ - با کوچکترین مشکل در برق و گاز کشور اول انرژی واحدهای تولیدی قطع می گردد و کسی هم خسارت نمی پردازد، در دنیا آخرین قسمتی که انرژی در آن قطع می شود واحدهای تولیدی است.

۶ - در تمام دنیا نرخ برق برای واحدهای تولید یک سوم تا نصف خانگی می باشد ولی در ایران گرانتر از خانگی به صنعتی می فروشند.

۷ - ارائه یارانه صنعت به شرکت‌های در حال ضرر و تولیدکنندگان داخلی.

۸ - همراهی و هدایت تولید کنندگان برای دریافت تسهیلات بانکی چرا که بانک ها به تولیدکنندگان تسهیلاتی نمی دهند.

۹ - خرید مواداولیه که از خاک این مملکت استخراج می شود برای قطعه سازان ارزان تر از خارجی ها شود.

۱۰ - هزینه شهرداری ها برای شرکت های تولیدی آن چنان شده که وظیفه واحد های صنعتی ساختن شهر شده نه توسعه اقتصادی خود.

نجفی منش با بیان این موضوع که همیشه انتظار از خودروسازان بالا بوده است خاطر نشان کرد: این انتظارات از اشتغال گرفته تا کمک به دانشگاه ها، شرکت در سمینارها و اسپانسری، هزینه های تیم داری ورزشی و حتی در بعد سیاسی هم دولت و مجلس انتظار دارند کشورهایی که با سیاست ما همراهند از سوی خودروسازان مورد حمایت قرار گیرند و تحمیل سایت های تولیدی در کشورهای دور بدون هیچ سودآوری از این دست هزینه ها بوده ولی چرا وقتی حالا که خودروسازان ضررهای میلیاردی می دهند و قطعه سازان به خاطر بدهی به زندان می افتند، کمیسیون صنایع فقط به فعالیت های اجتماعی می اندیشد؟