ورود چهرههای جدید به هئیت مدیره خانه تئاتر؛
علیرضا نادری: جامعه نتوانسته به نسل امروز نوید فردا بدهد
هنرمندان سرمایههای فرهنگی مملکت هستند اما ما سرپرست نداریم، کسی که سرها را بپرستد، به چشمهای ما نگاه کند و ببیند در قلبهایمان چه میگذرد. همه در فریادی که در سینه خفته داریم مشترکیم.
مراسم انتخابات هیات مدیره خانه تئاتر روز گذشته در سالن اصلی مجموعه تئاترشهر برگزار شد و پس از رای گیری علیرضا نادری، اصغر دشتی، حمید پور آذری، حسین کیانی و قطبالدین صادقی به عنوان چهرههای جدید به این جمع اضافه شدند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، با توجه به اینکه طی سالهای گذشته همواره تعداد زیادی از نامزدهای مورد نظر انجمن بازیگران موفق به کسب آراء میشدند اما در این دوره شاهد حضور چهرههایی پر انرژی و جوان در ترکیب هیئت مدیره بودیم؛ به ویژه که در این دوره از انتخابات انجمنهای دیگر بر لزوم تغییر ترکیب هیأت مدیره تأکید داشتند. ائتلاف هفت انجمن زیر پوشش خانه تئاتر با انتشار و اعلام حمایت از هنرمندانی همچون محمد امیریاراحمدی، حمید پورآذری، علیاصغر دشتی، حسین کیانی و علیرضا نادری نیز در همین راستا صورت گرفت.
حاضران در این مراسم که طبق معمول با تاخیر بسیار و در شرایطی بینظم برگزار شد شاهد کنارهگیری تعدادی از کاندیدها به نفع علیرضا نادری بودند. هنرمندی که پس از حضور روی صحنه و در میان تشویق اعضای خانه تئاتر نشان داد همچنان افرادی در تئاتر کشور هستند که بدون نگرانی بهخاطر از دست دادن منافع شخصی، مصلحت کل جامعه تئاتر را در نظر بگیرند.
این کارگردان و نمایشنامه نویس پس از حضور پشت تریبون با قدردانی از زحمات اعضای هئیت مدیره قبل که طی ۱۴ سال گذشته برای شکلگیری خانه تئاتر زحمت کشیدهاند به سخنان یکی از حاضران در سالن مبنی بر اینکه اعضای خانه تئاتر کاندیداها را میشناسند و دیگر لازم نیست کاندیدای خود را معرفی کنند اشاره کرد و گفت: متأسفانه ما یکدیگر را نمیشناسیم، اگر میشناختیم حرفهای همدیگر را میشنیدیم. سکوت به معنای حرف نزدن نیست، بلکه به معنای شنیدن است، اما ما حرفهای یکدیگر را نمیشنویم.
وی ادامه داد: سرمایههای فرهنگی مملکت همین هنرمندان هستند اما ما سرپرست نداریم، کسی که سرها را بپرستد به چشمهای ما نگاه کند و ببیند در قلبهایمان چه میگذرد. همه ما در فریادی که در سینه خفته داریم مشترکیم.
نادری وضعیت تئاتر ایران را اسفبار خواند و ضمن اظهار تأسف از این وضعیت بیان کرد: تئاتر ایران رو به موت و رو به قبله است. برای تئاتری که همه هستیاش را برای اجرا در تئاتر شهر گذاشته، به چه میبالیم؟ تیراژ نمایشنامههای ما چند تا است و قبلا چندتا بوده؟ وضعیت تئاتر در اهواز و آبادان چگونه است؟ تئاتر کارگری کجاست؟
این کارگردان تئاتر در ادامه صحبتهای خود گفت: به هر حال ما بخشی از روشنفکری ۱۰۰ ساله آینده در ایران خواهیم بود، اما آیا ما حقیقت تئاتر هستیم یا واقعیت آن؟ چرا هنرمندانی همچون دکتر ناظرزاده کرمانی، محمد چرمشیر، فریندخت زاهدی و… در این انتخابات حضور ندارند. متأسفانه گاه کسانی که نه منافع صنفی را میدانند و نه اقتضائات هنری، در این گونه انتخابات شرکت میکنند.
نادری تصریح کرد: در مسائل فرهنگی به بنبست رسیدهایم و جامعه نتوانسته مسائل عالی خود را توضیح دهد. نتوانسته رویاهای ۳۰ ساله انقلاب را تعبیر کند و نتوانسته به نسل امروز آیندهای برای فردا بدهد.
این استاد دانشگاه با اشاره به نامگذاری سال جاری به عنوان سال اقتصاد و فرهنگ یادآور شد: این نامگذاری فرصتی تاریخی است و امروز زمان بهرهمندی از این فرصت است. نه چیزی براندازی میشود و نه مبارزهای انجام خواهد شد. تمام اهالی فرهنگ سالهاست منتظر فرصتی برای تغییر بودند و امروز این فرصت فراهم شده که به موجب آن تئاتر و فرهنگ ایرانی میتواند تا اعماق روستاها برود.
وی اضافه کرد: امروز زمان تولد یک جریان تازه است که بتواند منطبق با اکنون دست به عمل بزند و چشماندازی ترسیم کند.
او با اشاره به گزارش ایرج راد درباره عملکرد دو ساله خانه تئاتر توضیح داد: در گزارش آقای راد چیزی درباره آینده نبود. ما پنج نفر که با یکدیگر ائتلاف کردهایم اگر هم انتخاب نشویم همچون مشاور و بچههای شما در کنارتان خواهیم بود تا دیدگاه شما را زنده کنیم و شما را با اتفاقات روز دنیا آشنا کنیم.
علیرضا نادری که در پایان انتخابات به عنوان یکی از اعضاء هئیت مدیره خانه تئاتر انتخاب شد در بخش پایانی سخنانش از حاضران که برخی از آنها بدون شنیدن سخنان کاندیداها به سمت صندوق رأی هجوم آورده و باعثبینظمی جلسه شدند، خواست کمی متمدنانهتر عمل کنند.
او اظهار داشت: ما برای همه چیز وقت داریم جز برای شنیدن حرفهای یکدیگر. در حالی که ما آینده داریم و همین موضوع مشترک برای همه ماست. به همین دلیل است که میگویم ما یکدیگر را نمیشناسیم.
در این مجمع ایرج راد مدیرعامل خانه تئاتر نیز گزارشی را درباره عملکرد این تشکل ارائه کرد.
در آغاز سخنان او برق صحنه تالار اصلی وصل نشده بود و یکی از حاضران برای راد چراغ قوه گرفت تا بتواند گزارشاش را بخواند.
راد گفت: متأسفم که به ما نور نمیدهند. برایم بسیار تعجبآور است، چون از یک ماه و نیم پیش برای برگزاری این برنامه هماهنگ کرده بودیم، اما دریغ که نور نمیدهند.
وی با اشاره به مشکلات عدیده مالی خانه تئاتر در سال ۹۱ یادآور شد: طبق تفاهمنامه با مرکز هنرهای نمایشی باید ۲۰۰ میلیون تومان بودجه میدادند. ما تعهداتمان را انجام دادیم ولی ۱۲۰ میلیون تومان گرفتیم و ۸۰ میلیون تومان به انجمنها بدهکار شدیم.
این هنرمند تئاتر افزود: سال ۹۲ همچنان درگیر این بدهیها بودیم اما خود من از منابعی که ذخیره داشتم استفاده کردم. با پیگیریهایی که داشتیم ماه هشتم سال گذشته بودجه را گرفتیم و برنامهها را پیش بردیم اما ۸۰ میلیون بدهی همچنان وجود دارد.
راد با اشاره به انتقاد برخی از هنرمندان از عملکرد خانه تئاتر گفت: تو را به خدا برخی از دوستان نگویند خانه تئاتر برای ما چه کرد، شاید خیلی کارها نتوانسته بکند ولی خیلی کارها هم انجام داده است. بسیاری هنرمندان مشکل بیمه داشتند اما خوشبختانه همیشه در کنار بیمه تأمین اجتماعی بیمه تکمیلی هم داشتیم. از سوی دیگر در جلسهای که با معاون هنری داشتهایم قرار شد مسئله معافیت مالیاتی هنرمندان به طور جدی پیگیری شود.
او با ارائه توضیحاتی درباره ساخت و ساز ساختمان جدید خانه تئاتر تأکید کرد: هر آجر این ساختمان متعلق به خانه تئاتر است. اجازه مشارکت هیچ نهادی را ندادیم تا استقلال خانه تئاتر از بین نرود، اما از آنجا که دشمنان زیادی داریم سعی کردیم در زمینه ساخت و ساز ساختمان جدید خیلی اطلاعرسانی نکنیم.
در این مجمع عباد کریمی یکی از اعضای خانه تئاتر و یکی از کاندیداها پیشنهاد کرد هر کس که دو دوره به هیأت مدیره راه یافت برای انتخابات بعدی کاندیدا نشود تا افکار تازه وارد هیأت مدیره بشود.
شکرخدا گودرزی دیگر کاندیدا نیز اظهار تأسف کرد: شرایط تئاتر طوری است که مسئولان به ما توهین میکنند و بیادبانه تئاتری بودن ما را نفی میکنند.
او با اشاره به اینکه خوب بود بعد از صحبت نامزدها صندوق رأی آورده میشد، توضیح داد: باید در خانه خودمان این احترام گذاشته میشد، اما وقتی این بیقانونی را در خانه خودمان داریم، چگونه میتوانیم از مسئولان انتظار داشته باشیم که قانونی را رعایت کنند.